Stwierdził, że nacisk ten został potwierdzony w szeregu innych dokumentów dotyczących przeglądu międzynarodowych wysiłków na rzecz promowania odpowiedzialnego inwestowania w rolnictwie i zalecił dokument Międzynarodowej Grupy Roboczej oraz dokument zatytułowany „Mniej i mann”. Badacz wspomina raport Międzynarodowego Instytutu na rzecz Zrównoważonego Rozwoju stwierdzający „znaczny brak konkretnej i weryfikowalnej” empirycznie uzasadnionej pracy politycznej i prawnej w kwestii inwestycji zagranicznych w grunty rolne.
Szeregówki Białystok a niejasne prawo krajowe
Badacz zauważył, że w wielu państwach przyjmujących, takich jak Wielka Brytania, „nie ma albo jest niewystarczające, albo niejasne prawo krajowe dotyczące praw do ziemi, wody, kontroli zanieczyszczeń w rolnictwie intensywnym, zdrowia ludzkiego, ochrony pracowników itd. Polecamy nowe domy Białystok z przedsiębiorstwa z tradycją budowlaną.
Badacz stwierdził, że ramy prawa międzynarodowego zapewniają inwestorom zagranicznym twarde prawa z dwoma podstawowymi źródłami prawa międzynarodowego związanymi z tym zagadnieniem: kontrakty międzynarodowe o charakterze handlowym oraz międzynarodowe prawo traktatowe dotyczące inwestycji, w którym oba organy działają raczej w perspektywie handlowej i koncentrują się na interesach gospodarczych inwestorów zagranicznych niż na wymiarze społecznym lub środowiskowym0. Omówił zasady przewodnie ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka[5, które odnoszą się do zobowiązań eksterytorialnych państw w stosunku do zagranicznych przedsiębiorstw biznesowych i stwierdza, że zasady te nie zawierają żadnej szczegółowej dyskusji na temat sprawy Wielkiej Brytanii, ani na temat ram czasowych i kosztów.
Szeregówki Białystok a zobowiązania eksterytorialne państw nad przedsiębiorstwami zagranicznymi
Badacz zapoznał się z raportem Globalnego Świadka, Instytutu Dębu i Międzynarodowej Koalicji Krajów Związkowych, w którym zidentyfikowano cztery kluczowe punkty wejścia dla poprawy przejrzystości w nabywaniu gruntów na dużą skalę:.
- przejrzystego planowania przestrzennego i planowania zasobów naturalnych;
- dobrowolna, uprzednia i „świadoma” zgoda;
- upublicznienie całej dokumentacji kontraktowej;
- inicjatywy wielostronne, niezależny nadzór i mechanizmy składania skarg”.
- szereg dodatkowych punktów wyjścia dla przyszłych prac i kampanii politycznych, w tym zajęcie się „eksterytorialnymi zobowiązaniami państw w stosunku do zagranicznych przedsiębiorstw gospodarczych.
Stwierdził w nim, że „konieczna jest dalsza analiza w celu określenia korzyści i możliwości każdego punktu wejścia, jak również potencjalnych ograniczeń, wyzwań i ryzyka związanych z przyszłymi kampaniami, którym należałoby się zająć od samego początku”, i zauważa, że od początku 2013 r. istnieje luka między stopniem, w jakim poszczególne państwa wypełniają swoje zobowiązania w zakresie regulowania przedsiębiorstw za granicą, a „stopniem, w jakim przepisy te obejmują przejrzystość i ujawnianie informacji”. Twierdzi on, że generalnie nie jest to również zakazane, pod warunkiem, że istnieje uznana podstawa prawna” i stwierdza w sprawozdaniu, że niektóre państwa wprowadziły środki krajowe mające skutki eksterytorialne”.